5ο ΓΕΛ ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ |
ΣΧ.ΕΤΟΣ: 2024-2025 |
|
|
ΙΣΤΟΡΙΑ (ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ)
ΘΕΜΑΤΑ ΠΡΟΣΟΜΟΙΩΣΗΣ
ΟΜΑΔΑ Α΄
Α1. Να δώσετε το περιεχόμενο των παρακάτω όρων:
α) ΠΑΟΥΕΡ:
β) Συνθήκη του Λονδίνου (30 Μαϊου 1913)
γ) Συνθήκη Φιλίας και Συνεργασίας (Μπολσεβίκοι – Κεμάλ):
(μον.15)
Α2. Να χαρακτηρίσετε τις παρακάτω προτάσεις ως Σωστές ή ως Λανθασμένες:
α) Τα οθωμανικά διατάγματα Χάτι Σερίφ και Χάτι Χουμαγιούν περιόρισαν σημαντικά τις οικονομικές δραστηριότητες του ποντιακού ελληνισμού.
β) Η κύρια πλουτοπαραγωγική πηγή της Τραπεζούντας κατά τον 19ο αι. ήταν η εκμετάλλευση του δασικού πλούτου και των μεταλλευτικών κοιτασμάτων της.
γ) Οι Έλληνες του Πόντου συμμετείχαν εθελοντικά στην κρητική εξέγερση του 1828-1829.
δ) Το 1913 ζούσαν στην περιοχή του Πόντου 617.000 Έλληνες.
ε) Στη συνθήκη ειρήνης της Λοζάνης ορίστηκε ως σύνορο μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας ο ποταμός Έβρος.
(μον.10)
Β.1. Ποιοι υπήρξαν οι ανασταλτικοί παράγοντες για την κατασκευή ελληνικού σιδηροδρόμου στη μετεπαναστατική Ελλάδα; (μον.13)
Β.2.Η διακυβέρνηση της Τραπεζούντας από τον μητροπολίτη Χρύσανθο κατά το 1916-1918. (μον.12)
ΟΜΑΔΑ Β΄
Γ1. Aντλώντας πληροφορίες από το παρακάτω κείμενο και βασιζόμενοι/-ες στις γνώσεις σας, να παρουσιάσετε:
α. τις ομάδες της πολιτικής και κοινωνικής ζωής της Ελλάδας που αποτελούσαν τους οπαδούς του γαλλικού κόμματος (μονάδες 12)
β. τα κοινά χαρακτηριστικά των ομάδων αυτών. (μονάδες 13)
Μονάδες 25
ΚΕΙΜΕΝΟ
Το «γαλλικό» κόμμα[…] είχε κατορθώσει να περιλαμβάνει στις γραμμές του εκπροσώπους από περισσότερες αντιπροσωπευτικές ομάδες της ελληνικής πολιτικής και κοινωνικής ζωής. […]Η διάρθρωση των ποικίλων συμφερόντων των διαφορετικών αυτών ομάδων ήταν πολύ πιο ξεκάθαρη, γιατί κάθε ομάδα μέσα στο «γαλλικό» κόμμα διατηρούσε την ταυτότητά της, την οργάνωσή της, τον αρχηγό της, ενώ συνάμα συντηρούσε τους δεσμούς της με κάποια ακόμη από τις άλλες ομάδες που συγκροτούσαν τη δύναμη του κόμματος.[…] Πέντε καλά διακρινόμενες ομάδες συνιστούσαν κατά την περίοδο 1833-1843 το «γαλλικό» κόμμα: α) η ομάδα του Κωλέττη, που την αποτελούσαν Ρουμελιώτες οπλαρχηγοί και προεστοί,[…] β) η ένωση ορισμένων Ρουμελιωτών της ανατολικής Στερεάς, των στρατιωτικών αρχηγών Κριεζώτη και Μαυροβουνιώτη,[…] γ) μια ομάδα Πελοποννησίων προεστών που είχε παλαιότερα αρχηγό τον Δεληγιάννη,[…] δ) η ομάδα των οπαδών του Μακρυγιάννη, φτωχών οπλαρχηγών της Ρούμελης, ε) η ομάδα των νησιωτών με αρχηγό τον Κουντουριώτη. Οι δεσμοί που συγκρατούσαν αυτές τις πέντε ανομοιογενείς, στη σύστασή τους, ομάδες ήταν η προσωπικότητα του αρχηγού, του Ι. Κωλέττη, η προστασία που τους παρείχε η γαλλική διπλωματική αποστολή στην Αθήνα,[…] και η δυσφορία προς το «αγγλικό» κόμμα, προερχόμενη από το γεγονός ότι το τελευταίο είχε εγκαταλείψει τη συνταγματική ιδέα στα 1832.
Πετρόπουλος, Ι.Α.- Κουμαριανού, Αικ., Η θεμελίωση του ελληνικού κράτους, Οθωνική περίοδος 1833-1843., Παπαζήσης, Αθήνα 1982, σ. 238-239.
Δ1. Αντλώντας πληροφορίες από τα παρακάτω κείμενα και αξιοποιώντας τις ιστορικές σας γνώσεις, να αναφερθείτε:
α. στη χρησιμοποίηση/διάθεση των ποσών των δανείων που συνάφθηκαν κατά την περίοδο 1880-1892 (μονάδες 13)
β. στους λόγους που αιτιολογούν την επιλογή επιβολής της πτώχευσης το 1893.
(μονάδες 12)
Μονάδες 25
ΚΕΙΜΕΝΟ
Μεταξύ 1879 και 1890 το ελληνικό κράτος συνήψε οκτώ εξωτερικά δάνεια […]και ακόμη πέντε εσωτερικά δάνεια […]. Από το συνολικό ποσό των δανείων, ο Ανδρέας Ανδρεάδης υπολόγισε σε 100 εκατομμύρια τις στρατιωτικές δαπάνες και 120 περίπου εκατομμύρια τα ποσά που διατέθηκαν για τα δημόσια έργα – σιδηροδρόμους και δρόμους. Τα υπόλοιπα, δηλαδή περίπου τα μισά από το καθαρό ποσό των δανείων, διατέθηκαν για την κάλυψη εκτάκτων δαπανών, για την κάλυψη ελλειμμάτων του προϋπολογισμού και για την ίδια την εξυπηρέτηση του εξωτερικού χρέους. Οι όροι των δανείων επιβάρυναν ακόμη περισσότερο το δημόσιο χρέος. […] Εν όψει των δανείων ο Τρικούπης συνήθιζε να παίρνει προκαταβολές από τις τράπεζες με υψηλότερα επιτόκια. […] Η υποτίμηση της δραχμής, ήδη από το 1885, αλλά σε μεγαλύτερη έκταση από το 1890 και έπειτα, κατέστησε τις ετήσιες τοκοχρεωλυτικές δόσεις δυσβάστακτες για τον κρατικό προϋπολογισμό. Τα προβλήματα των δημοσιονομικών ισορροπιών της χώρας επιβαρύνονταν ιδιαίτερα από τους καταναγκασμούς της εξωτερικής πολιτικής[…].Ο Τρικούπης επανερχόμενος στην εξουσία τον Ιούνιο του 1892 είχε προσπαθήσει, χωρίς επιτυχία, να εξασφαλίσει νέο δάνειο, για να άρει και πάλι την αναγκαστική κυκλοφορία και να αποκαταστήσει τη δραχμή, ενώ ξεσπούσε και η σταφιδική κρίση, που περιόριζε περαιτέρω τις συναλλαγματικές εισροές.
Αγραντώνη, Χρ., «Η συγκρότηση του ελληνικού καπιταλισμού (1870-1909)», στο Ιστορία του Νέου Ελληνισμού (1770-2000), Ελληνικά Γράμματα, Αθήνα 2003, τ. 5, 68
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου